De pen van Richard Jakobs

Ik heb de pen gekregen van Robert Haegens. Hij heeft al veel gras voor mijn voeten weggemaaid, maar ik heb nog meer te vertellen.

Mijn naam is Richard Jakobs en ik ben 45 jaar. Ik woon in Horst en woon samen met Bianca Smits en heb een zoon Joey, die ook lid is van de club.

Het crossen zat al vroeg in mijn bloed. Op 6 jarige leeftijd croste ik met de brommer rond de kippenstallen van mijn vader. Verschillende “dames” brommers heb ik versleten. Berini, Sparta en Puch Maxi. Daar heb ik vele rondjes mee gecrost.

Crossen rondom de kippenstallen
Crossen rondom de kippenstallen

Daarna kreeg ik een kreidler floret. Dat was pas een echte crossbrommer. Maar daar heb ik niet lang plezier van gehad. Deze was helemaal uitgeleefd. Toen ik 15 jaar was kwam pas het echte werk, een Suzuki 125cc. Door op het einde van de aspergebedden te rijden ( dit was toen al net een wasbord) leerde ik het crossen. Maar ook deze motor had zijn beste tijd gehad. Toen maar dezelfde motor erbij gekocht. Zo kon ik van 2 motors 1 rijdende motor maken. Eerst een uurtje sleutelen en dan kon je weer kwartiertje crossen. Zo ben ik besmet geraakt met het crossen.

Na al deze prullen ben ik in aanraking gekomen met een echte crossmotor. Een Yamaha 250 cc 2 tak. Ik was toen 18 jaar. Met deze motor wilde ik wat meer als rondjes rijden om de kippenstallen. Ik heb mij toen aangemeld bij de club.

Wedstrijden rijden op mijn Yamaha 250 cc 2 takt
Wedstrijden rijden op mijn Yamaha 250 cc 2 takt

Dit was in 1988. Ik ging vaak trainen in Horst. De baan werd destijds 2 keer per jaar geschoven. Voor de wedstrijd en na de wedstrijd. De rest van het jaar was het alleen maar diepe knippen rijden. Onder deze omstandigheden heb ik het crossen moeten leren. Niks schuiven, niks sleuven dicht maken, niks sproeien, niet kunnen schuilen als het regende. Er was toen nog geen afdak en als het regende, werd ik gewoon nat!!! Wat hebben we voortaan een luxe op de crossbaan. Wel fijn hoor.

 

Na een paar jaar trainen heb ik een startbewijs aangevraagd. Met al dat trainen op de Reulsberg, kon ik daar wel mijn voordeel bij halen. Verschillende bekers kwamen in mijn bezit.  Maar als we op een harde baan kwamen, had ik daar geen kaas van gegeten.  Daar eindigde ik altijd in de achterhoede.

Ik had ook ooit wel eens kopstart, zoals hier op de Reulsberg.
Ik had ook ooit wel eens kopstart, zoals hier op de Reulsberg.

Vandaar dat ik nooit verder ben gekomen dan de junioren.

In 1994 ben ik in het bestuur gekomen van de club. Een paar jaar later werd ik secretaris. Ik heb 20 jaar in het bestuur gezeten en vond het tijd voor “nieuw bloed” in het bestuur. Vele veranderingen heb ik mee gemaakt. Zoals de oude crossbaan die gedeeltelijk moest verdwijnen door de A73. De aanleg van de huidige crossbaan. Het afdak, hamburger kraam, toilet gebouw, enz. Binnen het bestuur heb ik mij vaak hard gemaakt voor een hechte club, door vele activiteiten te organiseren. Zoals de paashaas activiteit, club crossen, weekend crossen op een ander circuit en de feestavonden.

Veel lol met Robert bij het organiseren van feestavonden
Veel lol met Robert bij het organiseren van feestavonden

 

Vooral deze aan laatste 2 heb ik nog veel leuke herinneringen. Weekendje in Grevenbroich, Berghem, Yamaha land of de vele keren in Balen. Was altijd “kei “gezellig. Ook de feestavonden die ik met Robert Haegens heb georganiseerd , was altijd dolle pret. Bij Axitraxie verhuurbedrijf waar wij gekke fietsen gingen huren en natuurlijk eerst gingen uit proberen, vroegen ze aan ons of wij al gedronken hadden. Zoveel lol hadden wij daar. De feestavonden met karaoke, de “gekke” fietsen, wilde stier rijden, Duitse avond, carnaval op de Reulsberg, glijden in autoband van de finishbult was altijd een succes.  Hierover raken Robert en ik niet uitgepraat.

Nu is crossen voor mij een mooie manier om afstand te nemen van de hectische wereld waar wij in leven. Na een week hard werken en vele kopzorgen is dit voor mij een mooie afleiding. Ik probeer dan ook elke zaterdagmiddag te gaan crossen. Maar in de winter of bij veel regen vind ik het niet leuk en ga ik ook niet meer. De zaterdagmiddag lekker crossen, gezellig praten onder het afdak en daarna nog een natje en soms een droogje. Dat is voor mij optimaal genieten.  Daarna ga ik met een voldaan gevoel naar huis. Ik hoop dat ik dit nog vele jaren mag doen.

Graag wil ik de pen overdragen naar Jeroen Berghs

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven